برنامه ریزی شهری
لیلا رحیمی؛ سمانه زالی
چکیده
مهمترین مرحله در برنامهریزی فضای سبز، تعیین الگوی فضای سبز مناسب برای شهر میباشد. با توجه به اهم این موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر در برنامهریزی فضای سبز شهری؛ همچنین شناخت شاخصهای کمی و کیفی فضای سبز شهری منطقه یک شهر خوی شکل گرفت. روش تحقیق حاضر از نوع کاربردی، رویکرد حاکم بر آن توصیفی-تحلیلی میباشد. جامعه آماری؛ ...
بیشتر
مهمترین مرحله در برنامهریزی فضای سبز، تعیین الگوی فضای سبز مناسب برای شهر میباشد. با توجه به اهم این موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر در برنامهریزی فضای سبز شهری؛ همچنین شناخت شاخصهای کمی و کیفی فضای سبز شهری منطقه یک شهر خوی شکل گرفت. روش تحقیق حاضر از نوع کاربردی، رویکرد حاکم بر آن توصیفی-تحلیلی میباشد. جامعه آماری؛ استفادهکنندگان از پارکها و فضاهای سبز منطقه میباشند که با محاسبه نمونه آماری، 200 پرسشنامه طی سال 1400 در میان مراجعه-کنندگان به پارکها و فضاهای سبز توزیع گردید. تحلیل یافتههای حاصل از پرسشنامهها با استفاده از نرمافزار SPSS صورت گرفت؛ همچنین برای تحلیل یافتههای پژوهش از نقشه-های GIS و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) استفاده گردید؛ برای اعمال فرایند تحلیل سلسلهمراتبی از نرمافزارExpert Choice بهره گرفته شد.نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که از بین مولفههای مورد بررسی، مولفه کالبدی با معیار دسترسی بیشترین تاثیر را در برنامهریزی فضای سبز شهری منطقه یک داراست. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که تعداد پارکها و فضاهای سبز منطقه؛ هم از نظر کمی و هم سرانه دچار کمبود میباشند. توزیع فضاهای سبز به خصوص پارکها به طور ناعادلانه-ای صورت گرفته است از اینرو؛ ناحیه 7 در اولویت برنامهریزی فضای سبز شهری قرار گرفت.